Passivering

Metaaloppervlakte passiveringsbehandeling is een veelgebruikte methode vanMetalen oppervlaktebehandeling, Die tot doel heeft de chemische eigenschappen van het metaaloppervlak te veranderen om een beschermende laag met goede corrosieweerstand en slijtvastheid te vormen, waardoor de corrosieweerstand en levensduur van metalen materialen worden verbeterd. Dit artikel introduceert de principes, gemeenschappelijke methoden en toepassingsgebieden van passiveringsbehandeling.

1. Het principe van passiveringsbehandeling

Metalen materialen zijn gevoelig voor oxidatiereacties in de atmosfeer, waarbij metaaloxiden worden geproduceerd, wat kan leiden tot metaalcorrosie. En passiveringsbehandeling vormt een dichte oxidefilm op het metaaloppervlak, waardoor het contact tussen het metaal en het externe medium wordt geblokkeerd en daardoor een beschermende rol speelt voor het metaal. Dit type oxidefilm kan de activiteit van het metaaloppervlak verminderen, waardoor het onder bepaalde omstandigheden minder gevoelig is voor oxidatiereacties, waardoor de corrosieweerstand van het metaal wordt verbeterd.

2. Gemeenschappelijke behandelmethoden voor passivering

1) Zure beitsen passivering:Dit is een van de meest voorkomende behandelmethoden voor passivering. Door metalen materialen onder te dompelen in een verdunde zure oplossing reageert het metaaloppervlak met zuur om een dichte oxidefilm te vormen. Veel voorkomende zuren zijn salpeterzuur, fosforzuur en zwavelzuur. De zuurbeitsen-en passiveringsmethode is geschikt voor oppervlaktebehandeling van metalen materialen zoals ijzer, koper en aluminium.

2) Elektrochemische passivering:Deze methode maakt gebruik van het principe van de elektrochemie om een externe stroom op het metaaloppervlak aan te brengen, waardoor een oxidatie-reductiereactie optreedt op het metaaloppervlak, waardoor een dichte oxidefilm wordt gegenereerd. Deze methode heeft de voordelen van een goed passiveringseffect en eenvoudige bediening en is geschikt voor verschillende soorten metalen materialen.

3) Chemische afzetting passivering:Deze methode omvat het afzetten van een laag metaalverbinding op het metaaloppervlak om een beschermende dunne film te vormen. Gemeenschappelijke passiveringsmethoden voor chemische afzetting zijn onder meer verzinken, verchromen en vernikkelen.

3. De toepassingsgebieden van passiveringsbehandeling

Passivering wordt veel gebruikt op verschillende gebieden, vooral in de maakindustrie, en speelt een belangrijke rol. De volgende zijn verschillende gemeenschappelijke toepassingsgebieden:

1) Automobiel maakindustrie:Voor de productie van auto-onderdelen kan passiveringsbehandeling hun corrosieweerstand verbeteren en hun levensduur verlengen. Metalen componenten zoals het chassis en de carrosserie van een auto ondergaan bijvoorbeeld vaak een passiveringsbehandeling om hun corrosieweerstand te verbeteren.

2) Elektronische en elektrische industrie:In het productieproces van elektronische en elektrische apparaten vereisen metalen componenten vaak passiveringsbehandeling om hun corrosieweerstand en geleidbaarheid te verbeteren. Metalen contacten en printplaten in elektronische producten kunnen bijvoorbeeld worden gepassiveerd om hun stabiliteit en betrouwbaarheid te vergroten.

3) Bouwnijverheid:Bij de productie van bouwconstructies en apparatuur vereisen metalen materialen vaak passiveringsbehandeling om hun corrosieweerstand en levensduur te verbeteren. Staalconstructies, pijpleidingen, enz. Kunnen bijvoorbeeld worden behandeld met passivering om corrosie te voorkomen.

4) Lucht-en ruimtevaartveld:In het productieproces van ruimtevaartvoertuigen moeten metalen materialen een goede corrosieweerstand en slijtvastheid hebben. Daarom heeft passiveringsbehandeling een belangrijke toepassingswaarde op dit gebied, wat de levensduur en veiligheidsprestaties van vliegtuigen, raketten, enz. Kan verbeteren.

Verschillende passiveringsbehandelingsmethoden hebben brede toepassingen in verschillende toepassingsgebieden. In praktische toepassingen moeten geschikte passiveringsbehandelingsmethoden worden geselecteerd op basis van de kenmerken en specifieke vereisten van metalen materialen om de beste resultaten te bereiken.